Op reis

De wijnen van de AOC Ventoux

Dat het hier niet meer enkel over groenten uit Edegem gaat, is al langer duidelijk. De wereld van het eten en drinken is te mooi en te uitgestrekt om me enkel hiermee bezig te houden. Zeker als je dan de kans krijgt om de wijnen van de AOC Ventoux te ontdekken. De Mont Ventoux doet bij mij vooral een belletje rinkelen als mythische col van de Tour de France. Dat er ook een Tour de Vin bestaat die de moeite is, klinkt als muziek in mijn oren. Zelf ben ik niet de grootste kenner van wijn, integendeel zelfs. Maar ik ben wel een groot liefhebber. Ik moet eerlijk bekennen dat er zelden een week passeert zonder dat er een fles wijn sneuvelt. Wijn is dan ook gewoon fijn met een ‘w’. Maar goed, op naar het zuiden van Frankrijk.

Op dik 5 uur trein je van Brussel naar Avignon. Van het druilerige België naar de zonnige wijngaarden rond de Mont Ventoux. Dat is de lange broek inruilen voor een korte en een zonnebril opzetten. Meer was er niet nodig om me aan te passen aan de regio. Ik was helemaal klaar om wijnen te ontdekken. Het programma was zwaar. Elke dag wijndomeinen bezoeken en de wijnen proeven van de AOC Ventoux.
AOC staat voor Appellation d’origine Contrôlée. Als je dat op een fles ziet staan, heb je meteen een mooie waardemeter. Voor wijnen hebben de gecontroleerde eisen betrekking op het aantal aangeplante wijnstokken, minimum alcoholgehalte, maximum opbrengst, verbouwingsmethode, snoeien, wijnbereiding en etiket. En dit in een vastgelegd geografisch gebied.

Het gebied dat ik samen met enkele andere gelukzakken (Virginie, Greg, Cécile en Anne-Charlotte) mocht gaan ontdekken was dat van de AOC Ventoux. Officieel een AOC sinds 1973. Met 56% rode wijnen (vooral Carignan, Cinsault, Grenache, Mourvèdre en Syrah), 38% rosé wijn (vooral Carignan, Cinsault, Grenache, Mourvèdre en Syrah) en 6% witte wijn (vooral Bourboulenc, Clairette, Grenache blanc, Roussanne) een mooi gebied om de zomer te kickstarten. Een mooie ronde rosé om een warme dag af te sluiten. stevige doch elegante rode wijnen voor de koelere avonden wat extra warmte te geven. Wijnen die met andere woorden ook niet misstaan in het Belgische klimaat. Dat bewijzen de exportcijfers. België is immers tweede afnemer van die regio en neemt 20% voor haar rekening.

Domaine des Peyre
Veel cijfers, maar het is uiteraard de smaak die telt. Eerste stop na een treinrit van 6 uur: Domaine des Peyre. Dit Gallo-Romeinse domein ligt aan de Via Domitia. De oudste weg in Frankrijk en ten tijde van de Romeinen een strategische verbinding tussen Spanje en Italië. Op dit domein verbouwen ze al meer dan 2000 jaar wijn. Een rijke geschiedenis en plek die sinds de renovatie in 2014 volledig mee is met zijn tijd.

Vins de copains, vins de plaisir, vins de terroir sur le fruit… dat staat te lezen op hun website. Sinds 2014 pakken ze het terug professioneel aan, maar het blijven vins de plaisir. Aangenaam in de mond. Mooie prijs-kwaliteit en wat speelsheid. Niet enkel in het glas, maar ook op de fles.

De namen van de wijnen zijn telkens referenties naar de wereld van de journalistiek: paparazzi, bonne presse, le blog, la gazette,… Ik heb voorgesteld om hun volgende wijn ‘Le vlog’ te noemen om helemaal mee te zijn met moderne tijden. Ze vonden het een goed idee. To be continued in elk geval. Wie weet heb ik zo wel mijn stempel kunnen drukken op de wijnen van de AOC Ventoux. In elk geval een mooi begin van de Tour de Vin. De kelen waren gesmeerd, de groep werd bij elke slok hechter en spraakzamer. Op naar de volgende stop.

Métafort
Deze designer Bed & Breakfast ligt tussen Luberon en Mont-Ventoux in Vaucluse in één van de mooiste dorpen van het zuiden: Méthamis. De hamvraag: wie of wat is er het charmantste? Het verblijf zelf? Gastvrouw Isa of gastheer Philippe? Of toch de huishond Max? Wie me een beetje kent, weet ook meteen het antwoord.


Het was in elk geval een hartelijk ontvangst. Met meteen een Table d’hôtes. Wat hou ik van zulke avonden. Iedereen schuift aan, de gastvrouw of heer kookt een heerlijk diner met lokale producten en de wijn vloeit rijkelijk. Ik heb nog nooit een slechte table d’hôtes meegemaakt.
Ook deze keer niet. Niet enkel zit je in geweldig gezelschap, ook de omgeving is geweldig.

De kloven van de Nesque zorgen voor een heerlijke stilte. Enkel de wind maakt lawaai. En het gezelschap ook meer en meer naarmate de avond vordert en de flessen wijn steeds naar meer smaken. Wijnen van mooie domeinen.

Domaine de Piédblanc

Caromb is een leuk plaatsje in Vaucluse aan de voet van de Ventoux. Op 300 meter boven de zeespiegel ligt het wijndomein van Piédblanc. Matthieu Ponson is de oenoloog die alles daar in goede banen leidt. Met wijnstokken (grenache, syrah, cinsault) tussen de 20 en de 80 jaar oud maakt hij mature, maar frisse wijnen.


Wij hadden het geluk om de Rosé de Piédblanc en la Tuilière te mogen proeven. Allebei gevaarlijke wijnen. Beide drinken ze enorm vlot. Fruitig, veel karakter. Ideaal voor een avond keuvelen terwijl de gastvrouw ons de ene gang na de andere voorschotelt.

Domaine Allois

Is al drie generaties lang eigendom van de familie Busi. Pierre, Birgit en hun zoontje waken nu over dit domein dat uitsluitend biologische wijnen produceert. Voor veel domeinen geldt de leuze ‘Time is money’ omdat ze voor oudere jaartallen meer geld kunnen vragen. Op Domaine Allois geldt ‘Time is flavour’. Daar proberen ze de tijd te nemen om het domein, het klimaat, de wijnranken, het proces te begrijpen om zo tot betere wijnen te komen. Het is vooral ook mooi om te zien hoe trots de man is op zijn wijnen. En het zou niet mogen, maar mooie verhalen en passie maken een product ook beter. Voor mij dan toch.

Dit was enkel nog maar dag 1 van de 4 dagen wijn proeven. 12 wijntjes werden al geproefd. Op het einde van de rit zullen er in totaal 65 wijnen de keel gesmeerd hebben. Op het einde van de rit heb ik ook de nu al beroemde woorden ‘Ik heb eigenlijk even geen zin in wijn meer’ uitgesproken. Om maar te zeggen dat zo’n persreis om wijnen te ontdekken ook best zwaar kan zijn. Maar klagen doe ik niet. Het vervolg volgt snel. In het volgende deel gaan we zelf wijnen assembleren. En picknicken we op de meest idyllische plek. En bedwingen we de Mont Ventoux. Enfin, toch voor een heel klein stukje en met een elektrische fiets.