Enkele maanden geleden zat er een uitnodiging in mijn mailbox met de vraag of ik graag de culinaire troeven van Aalst eens wou ontdekken. Aalst. Niet meteen top of mind wanneer je aan culinaire opties denkt. Ajuinen en carnaval. Dat dan weer wel. Wanneer ik echter begin rond te vragen aan mensen komen er toch een hoop positieve antwoorden uit de bus. Enkele restaurants, producten en specialiteiten waar ik eerlijk gezegd nooit of vaag van heb gehoord. Goed, de mensen zijn positief en onbekend is veel te vaak onbemind. Ik besluit het erop te wagen en ga in op de uitnodiging om de culinaire troeven van Aalst te ontdekken. Per slot van rekening beginnen de beste recepten met het aanstoven van een fijngesneden ajuin. Dat zal wel een reden hebben zeker?

Zaterdag marktdag. We hebben afgesproken aan de toeristische dienst op de Hopmarkt. Wat weinig mensen weten is dat de regio rond Aalst eeuwenlang bekend stond als de hopschuur van Vlaanderen én zelfs Europa. Het kreeg zelfs de naam ‘het groene goud’ omdat het welstand bracht onder de bevolking. De hopteelt is echter de dag van vandaag nagenoeg onbestaande. Geen metershoge ranken meer die kilometers ver te zien zijn. Wel mooie toekomstplannen om 2 brouwerijen in het leven te roepen in Aalst. Wie weet volgen nieuwe velden vol hop dan wel vanzelf.

Het is een zonnige, koude ochtend. De ideale eerste stop is zonder enige twijfel koffiebar Philimonius. Laat die koffiebar nu ook de enige, echte koffiebar/concept store van Aalst zijn. De naam heeft geen enkele betekenis. En dat was exact de bedoeling. Eigenaar Jo ging op zoek naar een woord dat geen resultaten gaf in Google. Philimonius gaf geen enkel resultaat en werd de naam van de zaak.
Soit, lekkere koffie in alle maten, opties, kleuren en smaken die je je maar kan bedenken. Gemaakt volgens de regels van de kunst met grotendeels biologische producten. Te bestellen met heerlijke brownies die je zelfs per post kan laten bezorgen. De rest van de zaak is ingericht als concept store met voornamelijk Belgische merken als Gimber, Miglot, Helen B,…Het is mogelijk maar wel heel moeilijk om met lege handen de zaak te verlaten. Het is in elk geval het proberen waard.

We trekken naar één van de oudste winkels van Aalst. Een wereldse brownie spoel je best door met de typische Aalsterse vlaai. Wat maakt deze vlaai anders dan andere vlaaien? Er zitten mastellen, een soort sandwich met kaneel, in verwerkt. Een relatief zoete lekkernij die wat doet denken aan een broodpudding. In 2010 wordt de Aalsterse vlaai erkend als streekproduct door VLAM. Zou ik er speciaal voor naar Aalst rijden? Nee. Zou ik naar Aalst gaan en terug weg gaan zonder Aalsterse vlaai te eten? Ook nee.

Genoeg zoetigheid. Tijd om de beentjes te strekken en ‘oevert wooter’ te gaan. Aalst is verdeeld in twee kampen. Linkeroever en rechteroever. De mensen van over het water ‘oevert wooter’ waren de arbeidersgezinnen van die tijd. De arme over zeg maar. Hier houden we halt om aan een enorm charmant kraam te proeven van de oesters van de armen: escargots. Je bent voor of tegen. Ik kan zo’n pittige escargot wel pruimen. Glaasje wijn erbij om door te spoelen en je bent klaar om opgewarmd de stad verder te verkennen.

Het vervolg is helemaal mijn ding: kaas. Eigenlijk is de bestemming het verkooppunt van Zuivelhoeve Keymeulen in Aalst. Ze verkopen dus veel meer dan enkel kaas: karnemelk, boter, yoghurt, chocomousse, ijs, tiramisu,… noem maar op. Ik geloof best dat het allemaal verschrikkelijk lekker is maar als er kaas te proeven valt, ben ik er als de muizen bij. Traditie, ambacht, duurzaamheid en diervriendelijkheid vormen al meer dan 20 jaar de fundamenten van hun werkwijze. En dat over verschillende generaties heen. Ze produceren alles ambachtelijk in kleine hoeveelheden en maken zo weinig mogelijk gebruik van machines. Waarmee ik niet beweer dat ambachtelijk altijd beter smaakt. De term heeft een hele hoop van haar pluimen verloren. Wat ik wel altijd heb gevonden is dat het verhaal achter een product onvermijdelijk invloed heeft op de smaak. Ook in dit geval zorgt hun verhaal voor een extra ervaring, voor een betere kaas die sowieso al lekker is. Of je nu een kruidenkaas, zachte jonge kaas of oude, pittige kaas op je bord wilt, maakt niet uit, er is een heel gamma beschikbaar.

Onderweg passeren we Utopia. Een gebouw dat enkele architecturale prijzen heeft gewonnen. Zo wisten ze het Museum for Modern Art in New York te verslaan in een internationale competitie. In het gebouw is een bib gevestigd maar kan je ook terecht in het weekend voor een heerlijke brunch.

Besta je wel als stad als je geen eigen gin hebt? Ook Aalst heeft een eigen gin en best wel een lekkere ook. Namelijk Cockney’s gin. Op basis van yuzu, komijn, bittere sinaas, zoethout, paradijszaad en grapefruit. De naam Cockney verwijst naar de bijnaam van de Londense werkmensen. Een echte Cockney ben je als je geboren bent binnen de gehoorafstand van de Bow Bells, de klokken van St-Mary-le Bow in Londen.

Voorlaatste stop. Tussen alle gekende ketens in de winkelstraat ligt Murphy’s. Een zaak die smash burgers serveert. Wie nog niet gekend is met smash burgers, het heeft niets met volleybal te maken. De burgers worden in een balletjes gerold, op een plancha van 250°C gelegd en plat geduwd met iets dat lijkt op een grote, ronde spatel. De burgers worden zo flinterdun, er komt meer vlees in contact met de hitte waardoor de maillard-reactie alle tijd en ruimte heeft om zijn werk te doen. Meer maillard, meer smaak. Enkel nog wat cheddar, zoete mosterd, zelfgemaakte relish en zelfgemaakte ketchup van gefermenteerde tomaten zorgen voor een belachelijk goede smash burger.

We zijn begonnen met hop en bier maar eindigen doen we ook met hop en bier in het oudste café van Aalst: den Biekerf. Een bruine kroeg. Zo eentje met sanseveria’s voor het raam. We worden getrakteerd op carnavalsliederen en een Pestkop. Een lokaal, licht biertje. Het bier is een blond bier van hoge gisting met een alcoholpercentage van 6.4%, op ambachtelijke wijze gebrouwen door brouwerij Danny uit Oordegem. Door de tweede gisting in de fles wordt het bier op natuurlijke wijze gerijpt tot een fris en evenwichtig bier met uitstekend boeket, een zachte smaak van mout en een gehopte afdronk. De ideale afsluiter om die smash burger door te spoelen.

Goed, Aalst. De stad was eigenlijk exact zoals ik had verwacht. Niet perfect. En net daarom is het misschien wel een aangename stad om eens te ontdekken. Het is een beetje rauw en levensecht. Niets kunstmatig gefabriceerd. Of dat gevoel krijg je toch niet. De stad is een beetje zoals de inwoners: gastvrij met een hoek af. Achter elke hoek loert een kwinkslag naar carnaval of naar cultuur. Of naar allebei. Zoals in elke stad moet je ook in Aalst weten waar je moet zijn. Je kan op goed geluk ergens binnenstappen met alle positieve of negatieve gevolgen van dien. Of je kan de tips in dit lijstje volgen, dan kom je zeker niet bedrogen uit. Ben je op zoek naar echt gastronomische opties, dan blijf je in Aalst misschien wel wat op je honger zitten. Er zijn twee restaurants aan de rand met telkens 1 ster. Kelderman en ’t Overhamme. Zelf ben ik er nog niet geweest maar ik heb me laten vertellen dat die sterren wel terecht zijn. Beide restaurants zijn een stop waard. Ik heb me ook laten vertellen dat er hard aan gewerkt wordt om in de toekomst Aalst nog meer culinaire troeven te laten uitspelen. Ik geloof het graag. Wat ik vandaag heb mogen proeven, smaakte alvast naar meer!

Adressen:
Philimonius
Louis D’Haeseleerstraat 8, 9300 Aalst

Lilly’s Escargots
Molendries 5, 9300 Aals

Zuivelhoeve Keymeulen
Kattestraat 55A, 9300 Aalst

Utopia
Utopia 1, 9300 Aalst

Murphy’s
Molenstraat 12, 9300 Aalst

Den Biekerf
Kerkstraat 26, 9300 Aalst

Deze tour was op uitnodiging van de toeristische dienst van Aalst. Het infokantoor ligt centraal op de Hopmarkt, vlakbij de Grote Markt, en vormt het ideale startpunt voor je verkenningstocht doorheen de stad.
Heeft jouw stad ook culinaire troeven? Dan kom ik die met plezier eens testen.