Toen ik vorige winter een plan opstelde van de moestuin besloot ik dat ik naast de traditionele tomaten, sla, kolen en radijsjes ook meer de iets exotischere toer op moest gaan.
Vandaag komen stilaan de eerste resultaten tevoorschijn en kan ik letterlijk en figuurlijk de vruchten plukken van mijn harde werk.
Onnodig te zeggen dat ik dus best een gelukkig man ben.

Toch één kleine teleurstelling: de citroenkomkommer is volledig mislukt. You win some, you lose some. Ook in de serre.

Maar wat is er dan wel gelukt?
Allereerst de Muismeloen.

Ziet eruit als een meloen, enkel is de vrucht maar zo groot als een olijf.
Smaakt als een komkommer met een zoete limoensmaak. Ideaal dus voor in een gin-tonic. Of om net als augurken in te maken.

Het tweede exotische plantje dat de goede richting uitgaat is de tomatillo.

Ook wel de groene tomaat of de Mexicaanse aardkers genoemd. Een lampionplant met als familie de goudbes. je kent het wel, zo een geel-oranje bes in een lampionnetje die je geregeld kan terugvinden op de betere kaasschotel. In Mexico wordt de tomatillo vooral gebruikt om de originele salsa verde te maken. Ik ben de vrucht in elk geval nog nergens in België tegengekomen.

Zo ziet het er nu uit:

En dan last but not least een witte paprika plant. paprika’s zijn er in veel verschillende kleuren. Zo vindt je ze ook in het paars. Ik heb voor witte gekozen. Best een mooie plant ook.

Afwachten wat het wordt dus.

Voor de rest heb ik dit weekend voor gezorgd dat onkruid toch vergaat. Dik drie uur werk, maar ik zie eindelijk al mijn groenten terug.

Voor:

Na:

Tussen het onkruid vond ik trouwens de eerste watermeloen terug. Waarvoor hoera!

Mooi weekend, mooie oogst. Ik ben een tevreden man.

Cheers,
R.