Of één dief. Of een bende. De bende van Kervel ofzo.
Nee, maar serieus. Er zijn dus groenten gestolen in mijn moestuin. Echt, de meest vredige plek op aarde waar enkel wat oudjes en enkele jongelingen voor hun plezier groentjes telen. Wie of wat het heeft gedaan, daar ben ik nog niet helemaal uit, maar hier volgt een relaas van de harde feiten.

Gelukkig kwam vandaag Astrid (@Dirt_sA op Twitter) langs in mijn moestuin voor wat verse groentjes. Goed voorbereid als ik ben, had ik maandag al een gele courgettes geoogst en opzij gelegd. Astrid had zich ook goed voorbereid met haar tuinbroek. Weinig tuin en ook wat weinig broek, maar wel een goede outfit voor de moestuin!

Ook was ze van plan om te vechten met mijn pompoenen. Als je mijn pompoenen aandurft, dan moet je wel wat force hebben, dus ik hoop beste dief dat Astrid jou niet te pakken krijgt!

Anyway. Enthousiast gaf ik eerst een rondleiding in mijn moestuin/woestuin. Wat nectar van de pompelmoesalie hier, wat aardbeien daar en vooral… helemaal achteraan de verborgen gouden schat: herfstframbozen!

Maar goed, in een moestuin wordt er niet enkel gesnoept van al het lekkers, er moet natuurlijk ook geoogst worden. Aan groenten geen gebrek: boerenkool, rode biet, raapjes, warmoes, pompoenen, courgettes,…

Nu ja, courgettes? Weet je nog toen ik zei dat ik er al ééntje opzij had gelegd? Wel, die was met de noorderzon verdwenen. Het was best een grote, dus een dier kan er moeilijk mee gaan lopen zijn. Even dacht ik nog dat ik hem ergens verkeerd had gelegd, maar niets bleek minder waar. Verdwenen, foetsie!

En zoals je hoort ben ik niet enkel een courgette kwijt, maar ook één paprika. Nu, wat is één paprika hoor ik jullie denken. Wel, als je al een paar maanden voor één plant zorgt en je hebt er maar twee paprika’s aanhangen, dan wil je die niet kwijt uiteraard. Maar goed, wie doet er nu zoiets? Voor Astrid was het meer dan duidelijk: Never trust the nice, old neighbour.

Ik wil niet meteen zeggen dat het een oud iemand was, maar met de gemiddelde leeftijd van 72 jaar op de volkstuintjes, zijn de ouderen wel in de meerderheid. En die oudjes zijn uiteraard gewoon jaloers op mijn moestuin en willen mij boycotten. Dat lijkt me overduidelijk. Allemaal één complot. Of ze zijn gestolen om mij zo te kunnen chanteren. Ik zit namelijk in het bestuur van de volkstuintjes. En zoals jullie allemaal weten vangen de hoogste bomen veel wind.

Laten we hopen dat het bij deze ene keer is gebleven. Gelukkig was er nog genoeg te oogsten voor Astrid en keerde zij tevreden terug naar huis op haar Zurenborg-fiets.

Astrid gelukkig, de dief gelukkig en ik ook gelukkig dat er vanavond weer twee mensen gaan genieten van mijn groenten.
Ik hoop dat de groenten je smaken, dief.

Cheers,
R.