Voor alles een eerste keer. Zo was het de eerste keer dat ik een echt wijnmakersdiner bijwoonde. Ik mocht al op persreizen naar de Champagnestreek of de AOP Ventoux, nam al deel aan avonden waarop supermarkten hun wijngamma voorstelden of bezocht thema-avonden gekoppeld aan een streek. Een echt wijnmakersdiner waarop enkel wijnen geschonken worden van één wijnmaker met aangepaste gerechten had ik echter nog nooit gedaan. Somm-style zou Kristel Balcaen zeggen in haar boek ‘Wijnboek voor foodies’ (must read!). Op basis van de wijn gerechten samenstellen. Maar goed, een wijnmakersdiner dus. Dit met wijnen van Il Torrione en een diner samengesteld door de fijne mensen van Maillard in Mechelen. Een match made in heaven door Lander van Bottleneck.

Wijndomein Il Torrione

Goed, wat moet je weten over dit domein? Het bestaat al ettelijke jaren maar werd redelijk recent overgenomen door de belgen Bert Hamelinck en Jan Brouwers. De vorige eigenaar was een 80-jarige man uit Rome die, na een duwtje in de rug van de familie, het wijndomein overliet aan het Belgische duo. Il Torrione ligt in Umbrië meerbepaald in de wijnregio Montefalco. Montefalco ligt hoog op een heuvel waardoor het wel eens het balkon van Umbrië wordt genoemd. Uniek aan dit gebied is de druif sagrantino. Deze druif is met wereldwijd amper 700 ha één van de minst aangeplante druiven. Het grootste deel vinden we terug in Umbrië. De rest voornamelijk in Australië.

Op het domein van 45 ha, waarvan 2,5 wijngaarden, maken ze momenteel 4 wijnen: de grote trots Montefalco Sagrantino, een Montefalco Rosso, een Passito de Sagrantino en in 2024 werd Il Torrione Umbria Rossato uitgebracht, een rosé. Ook maken ze een onwaarschijnlijk goede olijfolie van 5 verschillende olijvenrassen. De ambitie van de twee wijnmakers? Om samen met hun team, waaronder landbouwkundige (Stefano Dini) én top-oenoloog (Francesco Beligni), binnen 10 jaar één van de referentiedomeinen van de regio te worden. Dat vertellen ze met een soort kinderlijk enthousiasme dat mooi is om te zien. Ze willen heel graag leren en mee groeien met de wijnstokken. Elke maand willen ze zelf in de wijngaard zitten, keuzes maken en hun smaak en gevoel erin steken. Ambitie en enthousiasme zijn vaak een goed duo. Net zoals hun 100% sagrantino en gegrilde rib-eye.

Il Torrione Umbria Rosato 2024

‘Rosé met een grote R’ zo werd deze rosé aangekondigd. Not your average plakkerig roséetje om in het zonnetje op een terras te drinken zo blijkt. Niet dat ik niet blij zou zijn om deze rosé op een terras te krijgen, integendeel, maar hij heeft iets bourgondisch. Of beter Bourgognisch. De rosé had iets creamy, bijna zalvend in de mond en een lange afdronk wat ervoor zorgde dat je hem niet gewoon achterover wou slaan maar er wel even bij stil wou staan om er deftig van te genieten. Kan zeker op een terras maar als je het mij vraagt dan eet ik er graag Zeeuwse mosselen met venkel en olie van de geroosterde koppen van langoustines bij. Topcombo van de mensen van Maillard. Over het eten die avond schreef ik een apart artikel. Dat was het eten meer dan waard.

Il Torrione Rosso di Montefalco 2019

In Montefalco kun je je wijn “Rosso” noemen als het een DOC (Denominazione di Origine Controllata) wijn is die hoofdzakelijk gemaakt is van sangiovese druiven en een percentage sagrantino bevat. Deze laatste mag maximum 15% toegevoegde waarde zijn. In hoeveelheid dan want sagrantino heeft behoorlijk wat power om in de fles meer dan 15% voor zijn rekening te nemen. Ook deze Rosso is voornamelijk gemaakt van de Sangiovese aangevuld met om en bij de 12-13% sagrantino en merlot. Kruidig, behoorlijk wat fruit en middellange afdronk. Deze soepele wijn werd gecombineerd met een tartaar van kalf en gerookte Holstein.

Il Torrione Sagrantino di Montefalco DOCG 2015

Dan was het tijd voor mijn favoriete wijn van de avond. Een 100% sagrantino uit Montefalco. Niet iets dat je elke dag drinkt. Voor mij was het in elk geval de eerste keer. Om het DOCG-label te krijgen moet de wijn minimaal 33 maanden rijping krijgen, waarvan 12 maanden op hout. Je moet er dus even geduld voor hebben maar dan heb je ook wat. Ondanks dat het één van de meest tanninerijke druiven ter wereld is, was de wijn mooi gebalanceerd. Tannines, zuren, fruit,… alles mooi in balans met aroma’s van donker fruit, wat leer en chocolade. Bom in de mond. De wijn heeft ook al wat leeftijd maar komt uit een redelijk heet jaar. Gelukkig zijn hete jaren, voor deze druif een zegen en zorgt het voor heel mooi geconcentreerd fruit.
Vorig jaar was het in diezelfde regio ook zeer heet. Het wordt dus nu al uitkijken naar de sagrantino van dit domein die in 2028 uitkomt.

Ik had het geluk om aan de tafel bij de wijnmakers te zitten en daar ging het over deze wijn en of het iets zou kunnen zijn voor wijnminnend Vlaanderen die toch meer en meer naar fris en strak gaat. Ik zou zeggen van wel. Naar mijn gevoel een op en top gastronomische wijn.

Il Torrione Passito de Sagrantino 2016

Voor ik het over de laatste wijn van de avond heb, nog snel het verhaal van de hond op de fles. Wanneer je wat naar boven scrolt, zie je op elke fles een hond staan. Dat is Falco. Een wijndomein aankopen in Italië is al geen sinecure maar over 1 ding kon niet gediscussieerd worden. Bij de aankoop van het domein kwam een hond. Falco hoort bij het domein zoals sagrantino bij de streek. De legende gaat dat hij everzwijnen verjaagt en hij is zowat uitgegroeid tot de mascotte van de wijngaard. De buurt neemt hem onder de hoede als er iets mis is en hij komt niets tekort. Integendeel, hij heeft het zelfs tot de fles van het domein geschopt.

De pasito dan maar. 2016 was een bijzonder evenwichtig jaar: warm genoeg om volledige rijping te garanderen, maar met voldoende koelte en nachtelijke frisheid om elegantie en zuiverheid in het fruit te bewaren. Dat proef je direct in deze passito.

De druiven werden na de oogst gedroogd op gevlochten metalen gaas waardoor het vocht verdampt en de smaken zich concentreren. Het resultaat is een wijn met een diepe robijnrode kleur en een bijna stroperige textuur, zonder log te worden. In het glas geurt hij naar gedroogde zwarte kersen en een vleugje cacao. De smaak is rijk, maar verrassend fris – mede dankzij de natuurlijk hoge zuren van de Sagrantino-druif.

Mooie avond, mooie wijnen, mooie pairings. Ik kan alleen maar zeggen dat ik er erg van genoten heb. Ik heb dingen geproefd die ik nog nooit had geproefd. Ik heb verhalen gehoord die ik wou verder vertellen en ik heb het gevoel dat ik weer iets wijzer ben geworden over wijn. Wat ze zeggen over wijn is waar: ‘Hoe meer je weet, hoe meer je beseft dat je eigenlijk niets weet’. Gelukkig smaakt de wijn daardoor niet minder.

Wie benieuwd is naar het domein kan hier terecht.
Wie benieuwd is naar de wijn, kan terecht op de website van Bottleneck.

Wie graag op de hoogte blijft van culinaire nieuwtjes, adressen en andere tips and tricks of recepten en dat graag af en toe in een nieuwsbrief in de mailbox ontvangt, kan hier terecht.