Bart-à-Vin is al meer dan 20 jaar een begrip in de slachthuiswijk in het noorden van Antwerpen. Vroeger was het restaurant een varkensuitbeenderij en dat merk je nog steeds aan het interieur. De muurtegeltjes van 1923 met varkentjes en de rails met vleeshaken zijn gebleven en zorgen voor de link met de slachterij. Het is echter pas toen Bart Gils en Sally Lauwers (van het restaurant Signatuur, eerst in Hoogstraten, daarna op ’t Zuid) daar mee hun intrek namen dat ik er voor het eerst van had gehoord.

Het zit namelijk zo: Bart-à-Vin wordt al 2 decennia uitgebaat door Bart Adriaenssens en Tom Vanderborght. Zij doen dat van maandag tot donderdag. Van vrijdag tot zondag nemen Bart en Sally het over. Het blijft hetzelfde restaurant met hier en daar andere accenten. Toeval en gedeelde belangen zorgden voor een mooie nieuwe vorm van sharing: namelijk dat van het restaurant zelf en niet dat van de gerechten.

Toeval in die zin dat Bart zijn naam niet moest aanpassen aan het restaurant en dat het voor Bart en Sally één van hun favoriete adresjes waren waar ze al vaker kwamen. Gedeelde belangen in die zin dat de ene wat meer work-life balance wou en het bij de tweede kriebelde om iets nieuws te starten. Iedereen wint bij dit concept. Je ziet zulke concepten vaker in het buitenland maar het zorgt voor meer rendabiliteit en een publiek dat de plek al kent. Hier achter mijn hoek is ook zo’n plek waar bakker/ontbijt/lunchbar Pain Pidou ’s avonds het Koerdische restaurant Cotmeh wordt.

Maar goed, over Bart-à-Vin. Zoals eerder gezegd twee duo’s, veel continuïteit, het maakt eigenlijk niet uit wanneer je gaat om verschillende redenen. Goede wijnen, heerlijke no nonsense gerechten en een fijne sfeer.
Verder zijn er enkele klassiekers die altijd op de kaart staan: gegrilde groenten met straciatella, steak tartaar en een Mac Bart. Dat laatste is een kort gebakken steak tartaar. Steeds geserveerd met een fris slaatje en heerlijke patatjes. Verder ook steeds op de kaart een bordje charcuterie. Bart maakt sinds een tijdje zijn eigen charcuterie en ik moet zeggen dat dat naar meer smaakt. Zelfgemaakte pastrami, kop van iberico, gerijpte Holstein,… Daar kwam heel goed brood met wat Bordierboter bij en een goed glas witte wijn(Moscatel – Docil 2021 – Floraal in de neus – droog en strak in de mond). Meer heeft een mens niet nodig.

Op de kaart staan naast de klassiekers nog 2 voorgerechten en 2 hoofdgerechten à la carte. Deze gerechten wisselen regelmatig naargelang wat er voorradig is en de inspiratie van het moment. De voorgerechten op de kaart waren carpaccio van Holstein met Old Groendal of witte asperges met een gereduceerde kalfsjus en daslookolie. Het eerste was iets klassieker maar absoluut top, bij het tweede voelde je toch ook wat de hand van het vroegere signatuur. Kwaliteitsvolle producten, perfect klaargemaakt maar toch met iets verrassend en iets fris erin. Zonder enige twijfel de beste witte asperges die ik dit jaar heb gegeten. Extra mooi meegenomen voor iemand die graag al eens de voeten onder tafel schuift: de open keuken. Niet omdat ik per se andere mensen graag zie werken maar vooral om met mijn ogen wat te stelen.

Over naar de hoofdgerechten. Hier was er de keuze tussen onglet à l’échalotte (toch één van de meest onderschatte stukken vlees naar mijn mening) van Holstein met patatjes en frisse kropsla of een zeewolffilet met lentegroenten (verse erwtjes!) en dijonaise. Hoe zeer ik ook fan ben van verse erwtjes kon ik de lokroep van de onglet niet weerstaan. Hier kies je niet hoe de steak gebakken wordt. De steak komt lichtjes bleue/saignant maar vooral perfect sappig. Om mijn vader te quoten ‘Als ik later geen tanden meer heb, kan ik hier komen eten’. Heerlijk overgoten met saus. Daarnaast een royale portie kropsla met licht zure vinaigrette en de krokante patatjes. Het is het soort gerecht dat er ogenschijnlijk simpel uitziet maar waarvan je weet dat het perfect moet zijn om er zonder fouten uit te komen. Geen klachten in elk geval. Integendeel.

De desserts staan niet op de foto maar ook die waren zeer bistro met een grote B waardig. Er was vers gedraaid ijs van Amalficitroenen of een crème brulée ‘Irish coffee’ style. Beetje koffie en smoken whiskey mee in het beslag en je hebt een waanzinnig dessert dat tegelijk ook een mooie afsluiter is.

Weet je niet waar je moet reserveren in Antwerpen en wil je met 100% zekerheid lekker ongedwongen eten en drinken? Dan ben je bij Bart-à-Vin zeker aan het juiste adres. Je kan kiezen uit meer dan 300 referenties en ik kan alleen maar blij zijn dat Sally voor mij wijnen heeft gekozen want kiezen had echt verliezen geweest. De wijnkaart me ongeveer 300 referenties is redelijk indrukwekkend maar alles per glas was ook heerlijk. Mij is vooral de Coste dei Fre (2021) uit de Langhe bijgebleven Freisa druif, een droge en volle wijn met een aangename mix van donkerrood fruit en subtiele kruiden en rokerig eikenhout. Ging perfect bij de onglet.
Extra pluspunten ook voor Bart en Sally zelf. Enorm fijne en lieve mensen die zelf zorgen voor de aangename sfeer in de zaak.

Website Bart-à-Vin
Lange Slachterijstraat 3-5, 2060 Antwerpen.
Alle dagen geopend.